Ders kitabı: TÜMERTEKİN, E. ÖZGÜÇ, N. 2015. Beşeri Coğrafya – İnsan, Kültür, Mekan, (İnsanın Çevre Üzerindeki Değiştirmeleri Bölümü), Çantay Kitabevi, İstanbul. KIŞLALIOĞLU, M., BERKES, F. 2001. Ekoloji ve Çevre Bilimleri. Remzi Kitabevi, İstanbul. Yardımcı kaynaklar: Moseley, W.G., Perramond, E., Hapke, H.M, Laris, P. 2014. An Introduction to Human-Environment Geography: Local Dynamics and Global Processes, Wiley Blackwell, Sussex, UK. WHITEHEAD, M. 2014. Environmental Transformations: A Geography of the Anthropocene, Routledge, New York. ODUM, E.P., BARRET, G.W. 2008. Ekolojinin Temel İlkeleri, (Çeviri Ed. Kani Işık), Palme Yayıncılık, Ankara TÜRKİYE ÇEVRE VAKFI. 2001. Ansiklopedik Çevre Sözlüğü. Ankara. ÇEPEL, N. 1996. Çevre Koruma ve Ekoloji Terimleri Sözlüğü. TEMA Vakfı Yayınları, No: 6, İstanbul. ÇEPEL, N. 2003. Ekolojik Sorunlar ve Çözümleri. Tübitak Popüler Bilim Kitapları 180, Ankara. PONTING, C. 2000. Dünyanın Yeşil Tarihi, Çevre ve Uygarlıkların Çöküşü. (Çeviri:Ayşe Başçı-Sander), Sabancı Üniversitesi, İstanbul. ERER, S. 1992. Coğrafi Ekolojide Çevre Sorunları Bozulma (Degradasyon) Aşamaları ve Önlemler. İstanbul Üniversitesi Yayın No:3709, İstanbul. ERİNÇ, S. 1984. Ortam Ekolojisi ve Degradasyonal Ekosistem Değişiklikleri. İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 3213, İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 1, İstanbul. GÜNEY, E. 2002. Genel Çevre Kirlenmesi. Çantay Kitabevi, İstanbul. WRIGHT, R.T. 2005. Environmental Science. (Ninth edition), Pearson Education, Inc., New Jersey.
|